خلاقیت و کودک

کودکان خلاق آگاهی بسیاری از درون و بیرون خود دارند. آنان خود را مسئول وضع و حال خویش می­دانند و با جزئیات موجود در محیط­­شان از قبیل تصاویر و صداها و بوها و اشیاء، با شیوه­های دستکاری و لمس و اکتشاف آنها به راحتی سازش پیدا می­کنند. وانمودسازی راه­های نوینی را بر روی انسان می­گشاید، وجود او را غنا می­بخشد و توانایی کشف موقعیت­های جدید و کار با آن در ترکیب­های تازه را افزایش می­دهد.

نوآوری و آفرینندگی، کودکان را نسبت به خلاقیت دیگران حساس می­کند و زمینه­های لازم برای رشد خلاقیت آنان را فراهم می­آورد. تحقیقات نشان داده مردان و زنانی که در اوایل بزرگسالی پیشرفت و خلاقیت نشان می­دهند در دوران کودکی بیشتر خیال­پردازی کرده­اند؛ اغلب دوستانی خیالی داشته­اند؛ والدینشان برای آنها قصه می­گفته­اند و با آنان بازی­های پانتومیم انجام می­دادند.

زندگی خلاق مستلزم چیزی بیشتر از خلق ادبیات و هنر است. زندگی ما بزرگسالان سرشار از موقعیت­هایی برای بیان خلاق و نوآوری است. مادری که کودک بی­قرار خود را با بازی­های وانمودسازی ساده آرام می­کند نه با فریاد و تهدید، نمونه ساده ولی باارزشی از خلاقیت را نشان می­دهد.